Türkiye-Malezya Serbest Ticaret Anlaşması Çerçevesindeki Ticarette Eşyanın Tercihli Menşeinin Tespiti Hakkında Yönetmelik

 Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4

TÜRKİYE – MALEZYA SERBEST TİCARET ANLAŞMASI

ÇERÇEVESİNDEKİ TİCARETTE EŞYANIN TERCİHLİ

MENŞEİNİN TESPİTİ HAKKINDA YÖNETMELİK

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; Türkiye Cumhuriyeti ile Malezya arasında imzalanan Serbest Ticaret Anlaşmasının Fasıl 4’ünde yer alan Menşe Kurallarının uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, Türkiye Cumhuriyeti ile Malezya arasında imzalanan Serbest Ticaret Anlaşmasının Fasıl 4’ündeki “Menşe Kuralları”nın uygulanmasına ilişkin usul ve esasları kapsar.

 

 

Eşyanın Menşeinin İspatı, Menşe Belgesinin Düzenlenmesi ve

Vize İşlemleri

Genel koşullar

MADDE 17 – (1) Türkiye menşeli ürünler Malezya’ya ithal edilirken ve Malezya menşeli ürünler Türkiye’ye ithal edilirken:

a) Bir örneği Ek-3’te yer alan Menşe Belgesi veya

b) 18 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilen durumlarda, ihracatçı tarafından, söz konusu ürünleri teşhislerini mümkün kılmaya yeterli ayrıntıda tanımlayan fatura, teslimat notu veya başka herhangi bir ticari belge üzerinde belirtilen, metni Ek-4’te yer alan fatura beyanı ibrazıyla Anlaşma’dan yararlanırlar.

(2) Birinci fıkraya rağmen, bu Yönetmelik kapsamındaki menşeli ürünler, 31 inci maddede belirtilen durumlarda, Menşe Belgesi veya fatura beyanından herhangi birinin ibrazına gerek olmaksızın Anlaşmadan yararlanırlar.

Fatura beyanı koşulları

MADDE 18 – (1) 17 nci maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde atıfta bulunulan fatura beyanı;

a) 35 inci madde anlamında bir onaylanmış ihracatçı tarafından veya

b) Toplam kıymeti 10.000 ABD Dolarını geçmeyen menşeli ürünler ihtiva eden ve bir veya daha fazla paketten oluşan bir sevkiyat için, herhangi bir ihracatçı tarafındanhazırlanabilir.

(2) Bir fatura beyanı, ancak söz konusu ürünlerin Türkiye veya Malezya menşeli olduğu ve bu Yönetmeliğin diğer tüm şartlarını karşıladığı hallerde düzenlenebilir.

(3) Fatura beyanında bulunan ihracatçı, ihracatçı Taraf ülkenin gümrük idaresinin veya yetkili makamlarının talebi halinde, söz konusu eşyanın menşe statüsünü ve bu Yönetmeliğin diğer koşullarının yerine getirilmiş olduğunu ispatlayan tüm ilgili belgeleri her an ibraz etmeye hazırlıklı olur.

(4) Fatura beyanı, ihracatçı tarafından, metni Ek-4’te verilen, ihracatçı Taraf ülkenin iç mevzuat hükümleriyle uyumlu şekilde fatura, teslimat notu veya başka bir ticari belge üzerine İngilizce olarak daktilo edilmesi, damgalanması veya basılmasıyla hazırlanır. Eğer beyan el yazısı ile yapılırsa, açık ve okunaklı şekilde matbaa harfleriyle ve mürekkeple yazılır. Bu durumda, söz konusu formlar üzerinde silinti ve değişikliklere izin verilmez.

(5) Fatura beyanları, ihracatçının kendi el yazısı ile atacağı orijinal imzasını ihtiva eder. Ancak, 35 inci madde anlamında onaylanmış ihracatçıdan, kendi adıyla hazırlanmış herhangi bir fatura beyanının kendi el yazısıyla imzalanmış addedilerek tüm sorumluluğunu üzerine aldığına dair yazılı bir taahhütnameyi ihracatçı Taraf ülkenin gümrük idaresine veya yetkili makamlarına vermiş olması koşuluyla, bu beyanı imzalama şartı aranmaz.

(6) Bir fatura beyanı, ihracatçı tarafından ait olduğu ürünlerin ihracatı sırasında veya ait olduğu ürünlerin ithalatından itibaren 12 ay içerisinde ithalatçı Taraf ülkede ibrazı koşuluyla, ihracattan sonra hazırlanabilir.

Tebliğin tamamı için linki tıklayınız.
http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2015/07/20150710-31.htm
Ekleri için tıklayınız.
http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2015/07/20150710-31-1.pdf